Weg uit Syrie!
Door: BIanca
Blijf op de hoogte en volg Joost en Bianca
08 Mei 2010 | Jordanië, Amman
De hoge verwachtingen die we van Syrie hadden zijn helaas niet uitgekomen. Afgezien van de super lieve familie op onze eerste avond hebben we continu het idee gehad dat we belazerd werden.
De laatste nacht in Syrie wilden we doorbrengen in Deir Mar Musa, een klooster boven op een berg, dat open staat voor reizigers. Je mag daar gratis slapen, eten etc., maar het wordt wel gewaardeerd als je een klein beetje meehelpt, bijv. met het dekken van de tafel en de afwas etc.
Als man en vrouw mag je niet samen slapen, dus werden we voor het eerst deze vakantie van elkaar gescheiden. Op zich geen probleem, maar omdat er zoveel gasten waren werd ik in mijn eentje in een klein kamertje ver weg gestopt. Afgezien van heel veel trappen oplopen in het pikkedonker (gelukkig had ik een zaklamp) naar het gebouw waar ik zou slapen, was het gebouw zo’n enorm doolhof en was mijn kamertje zo enorm weggestopt (sluip door – kruip door) dat ik enorm verdwaalde. Gezien de enorme drukte werden we verder ook een beetje aan ons lot overgelaten (het zou fijn geweest zijn als we een klein beetje wegwijs gemaakt werden). Nadat we een twee uur durende mis in het klooster hadden meegemaakt (waarvan het eerste uur bijna volledig bestond uit meditatie-tijd, maar die bijzonder sfeervol was met kaarslicht en gezang) hebben we besloten dat we toch niet in het klooster zouden slapen maar in onze eigen tent op de parkeerplaats. Met een lampje op het hoofd zijn we de vele trappen veilig afgedaald.
De volgende dag zijn we vroeg vertrokken naar Bosra. Een leuk plaatsje, vooral bekend om zijn enorme antieke theater en daar omheengebouwd de citadel. Nog steeds in erg goede staat en wordt nog steeds jaarlijks gebruikt voor een theaterfestival. Eigenlijk wilden we graag in de citadel overnachten (volgens onze 10-jaar-oude Lonely Planet reisgids zou dat kunnen), maar schijnt sinds sinds een jaar of zes al niet meer te kunnen. Een echte camping had het plaatsje niet, maar als we zouden betalen mochten we wel ergens op een parkeerplaats staan. Klonk niet echt aantrekkelijk, dus daarom zijn we meteen doorgereden naar de Jordaanse grens. Onderweg zijn we in Syrie nog ergens gestopt om een extra slot op onze achterklep te laten maken. Hebben ze overigens prima gedaan, maar hoe vriendelijk de mensen ook waren, we werden weer ´belazerd´. Nadat we een prijs afgesproken hadden (3,50 euro) en het mannetje al wat gaten in onze auto geboord had meldde hij ons dat de prijs die hij eerder genoemd had alleen voor de bovenkant van het slot was en als hij zou lassen. Er zou nog een keer hetzelfde gerekend moeten worden voor de onderkant en omdat hij het moet popnagels deed. Na wat gebakkelei wilde hij echt niets toegeven en hebben we hem toen maar zijn zin gegeven. In totaal 7 euro voor redelijk net werk, dus waar hebben we het eigenlijk over?!
De grens met Jordanië bereikten we om half 7. De grensformaliteiten waren vergelijkbaar met de formaliteiten in Syrie, alleen een stuk overzichtelijker (en goedkoper!). De douane-beambten waren we allemaal heel vriendelijk en als westerlingen kregen we overal een voorkeursbehandeling. Bij deze grens hebben we voor het eerst (globaal) de inhoud van onze auto moeten laten zien. Twee uur later stonden we in Jordanië. We hadden op de website van andere reizigers gezien dat ze gekampeerd hadden in Umm Quais en volgens de Lonely Planet was Umm Quais ook een dorpje dat de moeite waard was. Het was al donker, maar de wegen waren goed verlicht, dus we besloten nog een goed uur te rijden en daar te gaan camperen. Onderweg hebben we nog (erg goed en goedkoop) ergens gegeten (soort shoarma menu met heeeeerlijk gekruide frietjes). Het plekje waar die andere reizigers gestaan hadden konden we niet vinden. Na twee keer op en neer door het centrum gereden te zijn werden we aangespreken door twee mannen. Eén daarvan was Mahmoud. Hij heeft ons naar de tourist police gebracht, die ons vervolgens een prima kampeerplekje aanboden. Vervolgens werden we door Mahmoud uitgenodigd om bij hem thuis thee te komen drinken. Dat aanbod namen we graag aan (hoewel Joost ook wel heel erg veel zin had in een pilsje). Mahmoud is 19 jaar en spreekt redelijk goed Engels. We hebben gezellig zitten kletsen en Mahmoud heeft diezelfde avond zijn baas (hij werkt in een restaurant) gebeld om vrij te nemen voor de volgende dag.
Op dit moment zit ik in de tuin bij Mahmoud dit verslagje te typen, terwijl Joost Mahmoud foto’s laat zien van onze week in Syrie. Vanmorgen heeft Mahmoud als een volleerd gids een uitgebreide tour gegeven door Umm Quais, waar ook weer vele overblijfselen uit de Griekse, Romeinse en latere tijden staan. Op de vraag waarom hij geen gids is antwoord hij dat hij dan ook Frans en Duits moet kunnen spreken om een permit te krijgen van het ministerie.
Na de rondleiding zijn we in het restaurant waar Mahmoud werkt (en wat prachtig gelegen is met uitzicht op Lake Tiberias (ook wel zee van Galileï) in Israël, de Golan Hoogvlakte, Jordanië, en in de verte zelfs Syrië en Libanon) heerlijk gaan lunchen. Na een bezoekje vanmiddag aan een internetcafe in het dorp zijn we hier vanavond ook te gast voor het diner. O ja, en de was mogen we hier ook doen. Wat een gastvrijheid!! Slapen en douchen mogen we ook, maar daarvoor geven we toch nog steeds de voorkeur aan ons eigen tentje.
Morgen gaan we weer verder, in eerste instantie naar Pella, daarna zien we wel weer verder. Op dit moment zijn we van plan zo’n 2-3 weken in Jordanië te blijven.
N.B. Internetverbinding is hier niet al te snel, dus msn en Skype zitten er even niet in. We zijn benieuwd of dit elders in Joraniè beter is…
-
08 Mei 2010 - 15:09
Jaco:
Heerlijk leesvoer ! Op zaterdag kruip ik meestal even achter de PC met een Belgisch biertje om de laatste verhalen te lezen. Toen ik klein was zijn we met de familie vanuit Saoedi-Arabie (waar we een paar jaar woonden) met de camper teruggereden naar NL, ook door Jordanie & Syrie, dus die herinneringen komen nu terug.
Veel plezier !! -
08 Mei 2010 - 16:41
Martin & Irma:
Dag,
Jordanië is wel leuk kan ik je verzekeren, Petra, dode zee, mooie woestijn. Bijzonder indrukwekkend.
Gaat jullie allemaal nog goed af als ik de verhalen lees, klasse.
Irma haar nieuwe auto heeft al meer bij de garage gestaan dan jullie kanarie in de afgelopen twee weken.
Volgens Irma is het vandaag jullie trouwdag, proficiat.
Gr. Vanuit Groningen. M&I -
08 Mei 2010 - 17:27
Papa En Mams:
hoihoi
Alweer ruim een maand weg.Het gaat toch wel heel snel.Maar ja,we moeten er nog 7.We genieten elke keer van jullie verslagen.Alleen van dat enge mannetje(maar jullie staan jullie mannetje wel)vond ik minder.Wel jammer dat je nu niet zo makkelijk kunt smsen en skypen.Geniet ervan en tot gauw.Dikke kus -
08 Mei 2010 - 17:45
Tom:
Spannende verhalen hoor. Oma van Maris geniet met volle teugen van alle printjes die ik haar geef. Lake Tiberias: in 1978 (jawel 32 jaar geleden) zat ik in Israel in een kibbutz aan de andere kant van datzelfe meer ! -
08 Mei 2010 - 18:00
Yvonne:
Leuk jullie verhaal weer! Ook nog prachtig weer als je het vergelijkt met hier, dus geniet ervan!
Liefs,
Yvonne -
08 Mei 2010 - 18:03
Marianne Vd. Straten:
Maar liefst 36 graden in Jordanië! Nou, dan is het hier net winter! Door alle regen wel weer mooie groene tuinen. Jullie stellen het wel onderweg zo te lezen. Veel ontmoetingen, de ene wat leuker dan de andere maar over het algemeen goed toch. Hopelijk nu geen autopech meer en óp naar Afrika zo langzaamaan. Ik blijf jullie verhalen lezen. groetjes, Marianne -
08 Mei 2010 - 18:08
Irene:
Jordanie heb ik al veel positieve verhalen over gehoord, ook over de mensen! dus hopelijk bevalt dat wat beter dan Syrië. Leuk dat je er lekker de tijd voor kan nemen.
Al meer dan een maand onder weg zeg! Enne, proficiat! Vanavond lekker uit eten samen? -
09 Mei 2010 - 09:32
Henk & Anne - Marie:
Wat een prachtige verhalen en foto's we hebben er volop van genoten. Jammer van al die autopech en nu maar hopen dat dat voorbij is.Geniet verder van de reis we blijven jullie volgen. Groetjes uit het koude Uden. -
09 Mei 2010 - 11:27
Marleen:
Alweer een interessante ontmoeting, Super!
Blijf genieten en zelfs het afgezet worden went vanzelf ;-)
De mensen in Jordanië zijn echt enorm vriendelijk!
En met je eigen auto door Wadi Rum rijden moet helemaal fantastisch zijn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
