Klonk!!!

005 Klonk

Klonk? Wat was dat in hemelsnaam? Alsof we over een stuk uitlaat reden of zo. Maar nee, het bleek een stuk van de bullbar te zijn. Onze eigen bullbar wel te verstaan!? In de afgelopen 23.000 kilometer hebben we al aardig wat afgestuiterd hier in Afrika. En de auto heeft het daarbij hard te verduren gehad. Deze slechte gravelweg van Iringa naar Ruaha National Park bracht de genadeklap. Eén van de hoeken van het toch wel robuust ogende rek voor op de auto was pardoes afgebroken, net naast de lasnaad. Patrick had dus toch gelijk toen hij een paar jaar geleden zei dat alles kapot trilt als je door Afrika rijdt! Tja, oprapen en doorrijden. Meer kun je niet doen op zo’n moment. Repareren komt later wel.
Maar al snel werd duidelijk dat niet alleen de bullbar kapot was. Uit het ‘sportieve’ geluid dat onze auto maakte leidden we af ook de uitlaat een klap gehad had. Die avond heeft Joost dus maar een klassieke noodreparatie uitgevoerd met een leeg conservenblikje (we moesten dus ter plekke ons diner aanpassen om een blikje gepelde tomaten open te kunnen trekken), twee slangenklemmen en een stukje ijzerdraad.

Kilometers rijden over slechte overharde wegen. Waar doe je dat allemaal voor? Voor wéér een national park. Inderdaad. En wat voor een park. Als je maar één park in Tanzania wilt bezoeken, ga dan naar Ruaha, zeiden Marc en Bensi in Nairobi. En terecht. Wat een ontzettend mooi park. In tegenstelling tot Tanzania’s klassiekers Serengeti en Ngorogoro is Ruaha enorm bergachtig. Steile klimmen en afdalingen, met na elke bocht een nieuw uitzicht. Talloze riviertjes (bijna allemaal droog nu). Uitgestrekte vlaktes. Voor het eerst in een NP ook weinig zebra’s. Maar des te meer giraffen en olifanten. En als kers op de taart een groep van een stuk of twaalf leeuwen. Gevonden na een tip van van een lokale gids, dat wel, maar daarom niet minder leuk. Heerlijk lui lagen ze op een kluitje in de schaduw van een stel struiken, bijna onzichtbaar in het hoge gele gras. We zouden er zo voorbij gereden zijn. Sterker nog, dat deden we ook toen we terugreden om nog een paar foto’s te maken ;-) Net een stel Nederlandse katten. Aaibaar tafereeltje hoor. Tot er een keer eentje zijn bek open doet en je die hoektanden ziet…

Morgen rijden we terug naar Iringa. Hopelijk is er een garage open (het is dan zondag) en kunnen we de bullbar en de uitlaat laten repareren, Zoniet dat gaan we alleen even koffie met chocolade- of gemberbiscuit eten bij Neema Crafts, een werkplaats voor mensen met een beperking, en komen die reparaties in Mbeya wel. Vooralsnog lijkt het conservenblikje het namelijk prima te houden…

Toevoeging 10 juli 15.20 uur:

De auto is inmiddels weer gerepareerd. Het nodige laswerk en een accupool vervangen, en ze hebben ook een reserve-dieselfilter voor ons gehaald (wat ons eergisteren bij verschillende shops niet gelukt was).
Helaas is Neema Crafts dicht op zondag, dus geen verse koffie en zelfgebakken chocolade koekjes :-(
Dus nu op naar The Old Farmhouse, een camping met heeeeel goede recensies!