Alweer internet
Door: Joost
Blijf op de hoogte en volg Joost en Bianca
08 April 2010 | Polen, Wieliczka
Alweer internet?
Inderdaad. Alweer internet. Dit keer zijn we neergestreken bij een motel in Polen. Maar daarover later meer…
Als we niet iets te melden hadden, dan hadden we ook niet nu al een update geplaatst. Maar iets te melden hebben we zeker: na onze eerste autopech hebben we inmiddels ook al een bezoek gebracht aan de plaatselijke smid namelijk. De door Bjorn vakkundig vermaakte zwengel om de daktent open en dicht te draaien bleek toch iets minder degelijk dan gedacht. Het laswerk was prima, maar de spijker was niet opgewassen tegen zijn taak. Omdat ook de ‘originele’ zwengel tekenen van slijtage vertoonde zijn we dus maar gestopt bij het eerste bord ‘schmiede’ dat we tegen kwamen. Op nog geen kilometer van de camping. De smid bleek net weg, maar een behulpzame buurman wist nog wel een andere in de buurt. Die maakte graag tijd voor ons. Een klein uurtje later en 10 euro armer, maar wel een mooie nieuwe zwengel rijker vertrokken we alsnog richting Polen.
Ook in Polen hebben we al het een en ander meegemaakt. Zo zochten we een camping in Auschwitz. De optie om te overnachten op de parkeerplaats bij het museum/kamp trok ons niet zo, ook al mag het wel. Maar we hadden ook een bordje camping gezien in het dorp. Dat bleek naar een soort jeugdherberg te leiden. Kamperen was hier echter niet mogelijk. En een kamer was niet meer beschikbaar. Maar even verderop was wel een camping, vertelde de receptioniste. “Zitten we hier wel goed?”, vroegen we ons af toen we een soort opijlaan opreden. “Dit lijkt meer op een klooster”. Dat dit inderdaad zo was bleek toen er een non open deed toen we aanbelden. “De camping is om de hoek”, vertelde zij ons in zeer redelijk Engels. Best opvallend in een land als Polen, waar ‘ gewone’ mensen weinig tot geen Engels spreken. De camping bleek een mooi groen grasveldje naast het bij het klooster behorende conferentiecentrum. Hoewel de camping eigenlijk nog dicht was, mochten we er wel staan. En gebruik van toiltet, bar, etc. in het centrum was geen probleem. En ook nog koekjes bij de thee. Wat wil een mens nog meer?!
Vandaag hebben we het voormalig concentratie- en vernietingskamp Auschwitz bezocht. Eigenlijk zijn het drie kampen. Naast Auschwitz I is er ook Auschwitz II Birkenau en Monowitz. Wij hebben vandaag alleen I en II gezien. En dat is om eerlijk te zijn wel even genoeg. Jemig, wat is dat groot en indrukwekkend zeg. Onbeschrijflijk als je met eigen ogen ziet hoe deze kampen, deze vernietigingsfabrieken, opgezet zijn. De stenen gebouwen in kamp I staan nog allemaal overeind. In kamp II stonden voornamelijk houten barakken. Die zijn allemaal in brand gestoken toen de Duitsers de aftocht bliezen. Een paar zijn herbouwd. Van de rest staan slechts nog de fundamenten en schoorstenen. Samen met de omheiningen maken deze duidelijk dat sprake was van een enorm terrein. Ruim 1 bij 2 kilometer! Ooit werden hier 5000 mensen per dag vermoord! Gruwelijk.
Gelukkig heeft Polen ook aardige kanten. Na ons bezoek aan Auschwitz zijn we naar Wielyncka gereden. Op aanraden van Antoon willen we hier morgen de zoutmijnen bezoeken. Ook hier was een camping moeilijk te vinden. Maar aan wie kun je zoiets beter vragen dan aan de politie? We stonden toch voor het bureau. Alleen bleek er nieumand Engels te spreken daar. Nou ja, een van de agenten had inmiddels welgeteld vier lessen gehad. Bovendien ging hij er min of meer vanuit dat wij vloeiend Pools spraken. Hij ratelde maar door. Maar uiteindelijk was het duidelijk. Als we even zouden wachten dan zouden een paar agenten ons de weg wijzen. En zo reden we een minuut of vijf later met een persoonlijke escorte naar de camping een paar kilometer verderop. Ook deze bleek nog dicht. Maar met een beetje bijbetaling konden we er wel terecht. Douchen (en internetten) kunnen we in een van de kamer van het motel. Slapen en koken doen we op de camping. Prima geregeld toch?!
Morgen naar de zoutmijn en daarna door naar camping ‘ het boerenhof’ in Slowakije. Inderdaad, gerund door Nederlanders ;-)
Inderdaad. Alweer internet. Dit keer zijn we neergestreken bij een motel in Polen. Maar daarover later meer…
Als we niet iets te melden hadden, dan hadden we ook niet nu al een update geplaatst. Maar iets te melden hebben we zeker: na onze eerste autopech hebben we inmiddels ook al een bezoek gebracht aan de plaatselijke smid namelijk. De door Bjorn vakkundig vermaakte zwengel om de daktent open en dicht te draaien bleek toch iets minder degelijk dan gedacht. Het laswerk was prima, maar de spijker was niet opgewassen tegen zijn taak. Omdat ook de ‘originele’ zwengel tekenen van slijtage vertoonde zijn we dus maar gestopt bij het eerste bord ‘schmiede’ dat we tegen kwamen. Op nog geen kilometer van de camping. De smid bleek net weg, maar een behulpzame buurman wist nog wel een andere in de buurt. Die maakte graag tijd voor ons. Een klein uurtje later en 10 euro armer, maar wel een mooie nieuwe zwengel rijker vertrokken we alsnog richting Polen.
Ook in Polen hebben we al het een en ander meegemaakt. Zo zochten we een camping in Auschwitz. De optie om te overnachten op de parkeerplaats bij het museum/kamp trok ons niet zo, ook al mag het wel. Maar we hadden ook een bordje camping gezien in het dorp. Dat bleek naar een soort jeugdherberg te leiden. Kamperen was hier echter niet mogelijk. En een kamer was niet meer beschikbaar. Maar even verderop was wel een camping, vertelde de receptioniste. “Zitten we hier wel goed?”, vroegen we ons af toen we een soort opijlaan opreden. “Dit lijkt meer op een klooster”. Dat dit inderdaad zo was bleek toen er een non open deed toen we aanbelden. “De camping is om de hoek”, vertelde zij ons in zeer redelijk Engels. Best opvallend in een land als Polen, waar ‘ gewone’ mensen weinig tot geen Engels spreken. De camping bleek een mooi groen grasveldje naast het bij het klooster behorende conferentiecentrum. Hoewel de camping eigenlijk nog dicht was, mochten we er wel staan. En gebruik van toiltet, bar, etc. in het centrum was geen probleem. En ook nog koekjes bij de thee. Wat wil een mens nog meer?!
Vandaag hebben we het voormalig concentratie- en vernietingskamp Auschwitz bezocht. Eigenlijk zijn het drie kampen. Naast Auschwitz I is er ook Auschwitz II Birkenau en Monowitz. Wij hebben vandaag alleen I en II gezien. En dat is om eerlijk te zijn wel even genoeg. Jemig, wat is dat groot en indrukwekkend zeg. Onbeschrijflijk als je met eigen ogen ziet hoe deze kampen, deze vernietigingsfabrieken, opgezet zijn. De stenen gebouwen in kamp I staan nog allemaal overeind. In kamp II stonden voornamelijk houten barakken. Die zijn allemaal in brand gestoken toen de Duitsers de aftocht bliezen. Een paar zijn herbouwd. Van de rest staan slechts nog de fundamenten en schoorstenen. Samen met de omheiningen maken deze duidelijk dat sprake was van een enorm terrein. Ruim 1 bij 2 kilometer! Ooit werden hier 5000 mensen per dag vermoord! Gruwelijk.
Gelukkig heeft Polen ook aardige kanten. Na ons bezoek aan Auschwitz zijn we naar Wielyncka gereden. Op aanraden van Antoon willen we hier morgen de zoutmijnen bezoeken. Ook hier was een camping moeilijk te vinden. Maar aan wie kun je zoiets beter vragen dan aan de politie? We stonden toch voor het bureau. Alleen bleek er nieumand Engels te spreken daar. Nou ja, een van de agenten had inmiddels welgeteld vier lessen gehad. Bovendien ging hij er min of meer vanuit dat wij vloeiend Pools spraken. Hij ratelde maar door. Maar uiteindelijk was het duidelijk. Als we even zouden wachten dan zouden een paar agenten ons de weg wijzen. En zo reden we een minuut of vijf later met een persoonlijke escorte naar de camping een paar kilometer verderop. Ook deze bleek nog dicht. Maar met een beetje bijbetaling konden we er wel terecht. Douchen (en internetten) kunnen we in een van de kamer van het motel. Slapen en koken doen we op de camping. Prima geregeld toch?!
Morgen naar de zoutmijn en daarna door naar camping ‘ het boerenhof’ in Slowakije. Inderdaad, gerund door Nederlanders ;-)
-
08 April 2010 - 20:03
Paps En Mams:
hoihoi
Je kan niet zeggen dat de rit tot nu toe saai verloopt.Jullie maken van alles mee.Heeft natuurlijk ook z,n charmes.Dat Auschwitz indrukwekkend geloof ik meteen.Ga morgen maar lekker genieten van de zoutmijnen en daarna kun je weer even nederlands praten(ook makkelijk).
Goede reis en tot het volgende berichtje.
Veel plezier xxxxxxxx
-
08 April 2010 - 20:24
Irma:
Wow, wat een avonturen. Gaaf hoor. Ik hoop dat jullie nog vaak Internet tegenkomen.
Groetjes en geniet van de reis! -
08 April 2010 - 20:39
Marleen S:
Auschwitz is inderdaad zeer indrukwekkend.
Ik werd er erg stil van even als mijn medereizigers en dat is niet iets wat je verwacht van 15 Axipri.
X -
09 April 2010 - 06:15
Hugo:
Hoi J&B,
Ik lees jullie avonturen met veel plezier. Ik hoop dat er straks in Afrika ook wifi is :)
Groetjes en geniet ervan!
Hugo -
09 April 2010 - 07:45
Peter:
En jullie vooraf maar zeggen dat jullie reis pas begint op het moment dat jullie Europa uitrijden! Veel plezier -
09 April 2010 - 18:34
Jose Geutjens:
Hallo J&B.
Nog maar net op weg en dan al zulke avonturen.
Ja. Auschwitz daar sta je even bij stil. Heeft bij ons ook heel wat indrukken na gelaten.
Maar als je in de buurt komt van Zakopane moet je daar ook eens gaan kijken. Is een heel mooi stadje.Lijkt een beetje Valkenburg en Winterberg door elkaar gehutseld.
Ik kijk uit naar jullie volgend reisverslag.
Veel plezier. Groetjes Jose & Harrie G. -
10 April 2010 - 10:12
Buurman:
De eerste avonturen begonnen. Klinkt nu al als een slijtageslag :D.
Zijn jullie Polen al weer uit? Beetje bedompte sfeer daar vandaag. Iets met een regeringsvliegtuig, incl. de president :S.
Keep us posted!
Cheers,
Joost
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
