Sneeuwkettingen vergeten ?!

Vrijdagochtend hebben we voor het eerst de wekker gezet… Om 7.30 uur. Toch nog steeds een uur later dan wanneer we gewoon zouden moeten werken… We wilden vandaag de zoutmijnen in Wielizcka bezoeken EN nog een stuk rijden zodat we op de geplande camping in Slowakije konden komen. De zoutmijnen waren prachtig! Een leuke vlotte gids en een klein groepje van 8 toeristen. De rest was wat stilletjes, maar wij zaten vol met vragen en hebben de gids dus de oren van het hoofd gevraagd. Het hoogtepunt van de grot was een gigantische kapel/kerk, waarvan alles (wanden, vloer, beelden, zelfs de kandelaars) bestaan uit zout. De gammele lift waar Antoon het over had viel wat ons betreft best wel mee, maar we hadden natuurlijk wel een doembeeld hiervan gevormd. In de tijd dat ik nog bij Els in Hellevoetsluis logeerde (toen ik daar werkte) had ze allemaal leuke potjes in de kast staan met snuisterijen daarin afkomstig uit verschillende plaatsen. Wij hebben dat idee een beetje overgenomen en willen dus op verschillende plaatsen iets meenemen om in kleine potjes te doen. Dat het eerste het (grove) zout uit de mijn zou zijn ligt dan natuurlijk voor de hand…
Tegen lunchtijd zaten we weer in de auto op weg naar Slowakije. We hebben ongeveer 350 km gereden en bijna geen snelweg gezien. Wel veel bergen (we moesten zowel de hoge als de late tatra over)… en sneeuw!!! En niet alleen op de toppen in de verte. Ook langs de weg lag behoorlijk wat sneeuw. Zoveel dat we ons bijna zorgen begonnen te maken of we wel door konden rijden… We hebben met onze auto in de sneeuw gepauzeerd, en konden zowaar lekker in ons t-shirtje buiten blijven staan…
Ons einddoel voor die dag was camping Het Boerenhof. Inderdaad van Nederlandse eigenaren! Limburgers wel te verstaan. Dion en Monique vieren vandaag hun 4 jarig bestaan in Slowakije. Officieel zou de camping pas vanaf volgende week open zijn, maar ze maakten graag een uitzondering. En daar waren we erg blij mee! En deze keer hoefden we niet extra te betalen… Sterker nog… voor 10 euro hadden we een plekje op de camping, en een eetkamertje dat we met een ouderwetse houtkachel zelf konden verwarmen, een gaskooktoestel, en toilet, douches en afwasbakken helemaal voor ons alleen! Het was een heerlijk plekje! Dion en Monique waren erg gastvrij en wezen ons nog op een stukje route een stukje verderop dat alleen geschikt was voor 4x4 auto’s. Een prima moment voor de vuurdoop op offroad gebied, wetende dat Dion en Monique een paar honderd meter verderop waren om ons te helpen :).
Voor onze reis begon hadden we besloten dat we in Tjechie wel donsjassen en pepperspray zouden gaan kopen. Donsjassen hadden we uiteindelijk al eerder gekocht via marktplaats (gelukkig, want daar hebben we de afgelopen dagen al dankbaar gebruik van gemaakt!). De pepperspray waren we eigenlijk helemaal vergeten. En door Tjechie zijn we niet eens gekomen ;-). Dus gingen Joost in Brezno (dorp bij de camping) op zoek terwijl ik de auto ‘bewaakte’. Het koste wat tijd en moeite, want ook hier sprak echt niemand fatsoenlijk Engels of Duits, maar dik een uur later kwam hij triomfantelijk terug met twee busjes pepperspray. Uiteindelijk gevonden in de Army-shop die op 2-hoog boven de supermarkt zat. Hulde Joost!
Momenteel zitten we in Zuid-Hongarije, vlakbij de grens met Servië. In Servië en Macedonië zijn nauwelijks campings te vinden, dus hebben we besloten morgen een lange dag te gaan maken en niet te overnachten in Servië. In Macedonië hebben we al een hotelletje geboekt, lekker niet hoeven zoeken en gegarandeerd plek!