Autopech :-( Weer terug in Side
Door: Bianca
Blijf op de hoogte en volg Joost en Bianca
24 April 2010 | Turkije, Side
Tja, wat moet ik er van zeggen...
De eerste echte autopech is een feit. Dit historische moment begon zo'n 50 km buiten side. Erg lang waren we dus nog niet onderweg. Joost voelde dat de auto een heel klein beetje 'zwabberde' en minderde daarom al wat vaart om een veilig plekje op te zoeken. Heel veel tijd kregen we daar niet voor, want voor we het wisten voelden we onze auto naar links kantelen en zag Joost in de spiegel ons linker achterwiel en de trommel over de weg rollen...
Als een speer hebben we de auto stilgezet, het wiel en de trommel van de weggehaald, de gevarendriehoek geplaatst en onze gele hesjes aangetrokken... En toen.. tja, de schade bestond uit 2 afgebroken wielbouten, zes kwijtgeraakte wielmoeren, en een flinke deuk en scheur in ons achterspatbord.
in eerste instantie hebben we de auto nog opgekrikt, geprobeerd het wiel terug te krijgen, maar toen we bedachten dat we waarschijnlijk nog gebruik konden maken van de wegenwacht Europaservice hebben we onze telefoon gepakt en zijn we lekker met een kopje koffie, een boterham, zonnebrand en een boekje in de berm gaan zitten. Het duurde even voor de hulp arriveerde, maar wij konden er de humor nog wel van inzien. We hebben tijd genoeg, en we wisten dat er vroeg of laat het een en ander zou gebeuren...
De turkse hulptroep arriveerde, heeft de auto opgetakeld en naar de garage gebracht (weer bijna terug in Side), waar we de rest van de middag hebben doorgebracht. Ze deden daar erg hun best, en waren erg zorgzaam (zodra je theekopje leegwas werd er wel weer een nieuwe gebracht), maar de taal was toch wel een probleem. Ze spraken geen woord Engels of Duits, dus was het vooral handen- en voetentaal. Uiteindelijk hebben we onze vriend Köksal (die we in Appolonia ontmoet hadden) nog gebeld om het één en ander te vertalen en was het allemaal geregeld.
Inmiddels zijn we terug op de camping in Side waar iedereen ons verbaasd aankeek. Nou ja, iedereen... De eigenaar en de Belgen die naast ons stonden en waar we vanmorgen afscheid van genomen hadden.
De reparatie is gedaan, maar we zijn er nog niet helemaal tevreden over. De wielbouten die nu gebruikt zijn zijn eigenlijk te kort. We gaan dus uitzoeken hoever de dichtstbijzijnde toyota garage hiervandaan is, zodat we de reparatie daar goed kunnen laten uitvoeren en we met een veilig gevoel onze reis kunnen vervolgen... Waarschijnlijk blijven we dus nog 2 nachtjes in Side.
De eerste echte autopech is een feit. Dit historische moment begon zo'n 50 km buiten side. Erg lang waren we dus nog niet onderweg. Joost voelde dat de auto een heel klein beetje 'zwabberde' en minderde daarom al wat vaart om een veilig plekje op te zoeken. Heel veel tijd kregen we daar niet voor, want voor we het wisten voelden we onze auto naar links kantelen en zag Joost in de spiegel ons linker achterwiel en de trommel over de weg rollen...
Als een speer hebben we de auto stilgezet, het wiel en de trommel van de weggehaald, de gevarendriehoek geplaatst en onze gele hesjes aangetrokken... En toen.. tja, de schade bestond uit 2 afgebroken wielbouten, zes kwijtgeraakte wielmoeren, en een flinke deuk en scheur in ons achterspatbord.
in eerste instantie hebben we de auto nog opgekrikt, geprobeerd het wiel terug te krijgen, maar toen we bedachten dat we waarschijnlijk nog gebruik konden maken van de wegenwacht Europaservice hebben we onze telefoon gepakt en zijn we lekker met een kopje koffie, een boterham, zonnebrand en een boekje in de berm gaan zitten. Het duurde even voor de hulp arriveerde, maar wij konden er de humor nog wel van inzien. We hebben tijd genoeg, en we wisten dat er vroeg of laat het een en ander zou gebeuren...
De turkse hulptroep arriveerde, heeft de auto opgetakeld en naar de garage gebracht (weer bijna terug in Side), waar we de rest van de middag hebben doorgebracht. Ze deden daar erg hun best, en waren erg zorgzaam (zodra je theekopje leegwas werd er wel weer een nieuwe gebracht), maar de taal was toch wel een probleem. Ze spraken geen woord Engels of Duits, dus was het vooral handen- en voetentaal. Uiteindelijk hebben we onze vriend Köksal (die we in Appolonia ontmoet hadden) nog gebeld om het één en ander te vertalen en was het allemaal geregeld.
Inmiddels zijn we terug op de camping in Side waar iedereen ons verbaasd aankeek. Nou ja, iedereen... De eigenaar en de Belgen die naast ons stonden en waar we vanmorgen afscheid van genomen hadden.
De reparatie is gedaan, maar we zijn er nog niet helemaal tevreden over. De wielbouten die nu gebruikt zijn zijn eigenlijk te kort. We gaan dus uitzoeken hoever de dichtstbijzijnde toyota garage hiervandaan is, zodat we de reparatie daar goed kunnen laten uitvoeren en we met een veilig gevoel onze reis kunnen vervolgen... Waarschijnlijk blijven we dus nog 2 nachtjes in Side.
-
24 April 2010 - 17:44
Paps En Mams:
Wat een pech!!!Hoe kan dat nu gebeuren?Maar goed dat jullie Koksal hebben ontmoet.Te hopen dat de Toyota garage niet te ver weg is,want je rijd er toch met angst naar toe.Veel succes ermee,dat jullie veilig verder kunnen. -
24 April 2010 - 18:00
Daniël En Louise:
Leuk dat je ons by the wat ook even vernoemd. Jullie buurman, de Belgen. -
25 April 2010 - 09:39
Wmijn:
Zoals je zelf al schrijft, er moest een keer iets gebeuren en prettig dat je nog van de wegenwacht gebruik kon maken! Hopelijk is de toyota-dealer capabeler en kunnen jullie met een gerust hart verder rijden (ook voor het thuisfront ;-) ). -
25 April 2010 - 15:13
Simon Molenaar:
De dichtsbijzijnde Toyotagarage zit in Antalya, doorgaande weg vanuit Side blijven volgen, net voorbij het vliegveld rechts secundair gaan rijden en je ziet hem vanzelf. Goede garage, zullen hun ogen uitkijken.... In noodgevallen: 0090 532 2078092 -
26 April 2010 - 06:31
Koen H:
Hoi Joost en Bianca,
Jammer van de eerste pech, maar wel weer geluk bij een ongeluk dat het hier gebeurt, en niet in de bush van Kenia of een ander middle-of-nowhere gat toch? -
26 April 2010 - 19:41
Moniek:
Heb even al jullie verslagen gelezen en het is al een echte reis met veel impressies, ontmoetingen en ervaringen, super! Ik houd jullie in de gaten; hopelijk lezen we niet te veel meer over autopech en zo -
27 April 2010 - 06:39
Marleen:
Succes met een betere garage vinden!
Jullie hebben pech met de auto daar maar geluk met de auto (van ons) hier.
Stuur jullie wel een mailtje met de 'schade'. -
01 Mei 2010 - 13:40
Rikyv.d.Putten:
Hallo Joost en Bianca
Zojuist al jullie berichtjes gelezen! Leuk om te lezen en wat een avonturen!!Hopelijk is de pech met de auto helemaal opgelost en kun je vol goede moed verder jullie avonturen beleven.
Veel succes,plezier en al wat wenselijk is!!!
heel veel groetjes uit gemert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
