Echt jarig

28 augustus, Fort Portal, Bianca

In de reisgids had ik gelezen over Entebbe (de oude hoofdstad van Uganda, die 100x leuker zou zijn dan Kampala, de huidige hoofdstad). Daar zouden we een leuk plekje moeten kunnen vinden om twee dagen later mijn verjaardag te vieren. Omdat we veel te laat vertrokken vanuit Jinja en we muurvast stonden in het onmogelijke verkeer in Kampala kwamen we ook hier weer in het donker bij de uitgezochte camping aan. De camping was niet zo bijzonder, maar de vrouw die naast ons stond des te meer! Een 77-jarige Amerikaanse die in haar uppie met een klein koepeltentje al een aantal maanden onderweg was. In het dagelijkse leven is zij kreeft-duikster en daarmee verdient ze in een half jaar zoveel dat ze de rest van het jaar kan reizen. Ongelofelijk hoe energiek zij op die leeftijd nog was en hoe enthousiast ze kon vertellen over de dingen die ze meegemaakt had!
Het personeel op deze camping was iets minder enthousiast en vriendelijk, en de volgende ochtend werd er op de camping gestart met bestratingswerkzaamheden naast onze tent. Toen er 10 minuten later een auto ongelofelijk luidruchtig gestart werd en ik boos mijn hoofd buiten de tent stak werd ik afgeblaft door de manager. Duidelijk geen plek om nog een nachtje te blijven en mijn verjaardag mee te beginnen!

Aangezien we behalve de camping nog niks van Entebbe hadden gezien zijn we eerst nog even naar het centrum toegereden, maar heel snel weer vertrokken. Hier komen was een grote vergissing! Deze plaats had echt helemaal geen sfeer! Dus op weg naar de volgende camping, die gelukkig alles goed maakte :).
Het was meer een soort park dan een camping, met in het weekend vooral daggasten die zich vermaken in en aan het meer. Kamperen was wel toegestaan, maar het enige probleem (aldus de portier) was dat we daarvoor wel 3000 shilling pp moesten betalen. Aangezien dit (omgerekend 1 euro p.p.) tot nu toe verreweg de goedkoopste camping in Uganda was, zou dit zeker geen reden zijn om weer te vertrekken. Het park was prachtig. We vonden een mooi plekje aan het meer en werden omgeven door (grote) vogels. Een paar honderd meter verder zaten tientallen apen in de bomen. Dat het sanitair niet geweldig was en we geen warme douche hadden namen we graag op de koop toe!

Mijn verjaardag begon dus heerlijk! Nooit eerder werd ik op mijn verjaardag wakker met het geluid van vogels om me heen en het uitzicht op het meer toen ik de tent uitstapte! Adam en Barbara verrasten me met een Pools verjaardagslied en een feestelijk ingepakt Mzungu (= Swahili voor de blanke) t-shirt. Dat dit wel heel toepasselijk was aangezien de naam Bianca ongeveer hetzelfde betekent was natuurlijk wel erg grappig! Joost had voor ons vertrek onze trouwvideo (die we nog steeds alleen op VHS hadden) op DVD laten zetten, dus nadat we een lange tocht naar de volgende camping hadden gemaakt (waarbij de mannen Barbara en mij trakteerden op een Rolex*!) lagen wij ’s avonds in bed (precies 9 jaar na het aanzoek) onze bruiloft nog eens te beleven. Een verjaardag om nooit te vergeten! Mede natuurlijk door alle sms-jes, mailtjes, e-cards van alle lieve vrienden en familie!

De afgelopen dagen zijn we lichamelijk weer wat aktiever geworden. Onze conditie is duidelijk achteruit gegaan, dus daar moest weer aan gewerkt worden (Terug in Nederland hebben we straks nog geen auto, dus zal er de eerste weken vooral gefietst moeten worden ). De omgeving van Fort Portal is echter ook zo mooi dat het zeker geen straf is. We hebben een mooie wandeling gemaakt tussen de verschillende kratermeren, twee dagen later fietsen gehuurd waarmee we naar een klein tropisch regenwoud gefietst zijn met een ‘druipsteen’grotje en een waterval. Van daaruit zijn we weer naar een paar kratermeren gelopen. Hoewel de weg nogal brak was en de fietsen zo mogelijk nog brakker (slechte remmen in de bergen, een standaard die niet ingeklapt blijft zitten, versnellingen die niet doen wat ze moeten doen, kale banden), de ‘uitgezette route’ niet veel meer was dan een A4-tje met wat hoofdwegen daarop getekend, was het een supermooie dag!
Vanmorgen hebben we een wandeling gemaakt door een moerasgebied. Omdat we vroeg met de wandeling wilden starten zijn we gisteren al deze kant op gereden. De weg leidde door een national park dat bekend staat om de chimpansees. Omdat chimpansees kijken behoorlijk duur is (nog net niet zo duur als gorilla’s kijken) hadden wij besloten dit park over te slaan. Maar de weg erdoorheen is vrij toegankelijk. Onderweg zagen we verschillende soorten apen, maar nog geen chimpansees. Totdat we ineens zagen dat achter een groep bavianen een aap zat die een stuk donkerder was en ook veel rechter op zijn poten stond. Een chimpansee! Denken we tenminste. Want toen we dichterbij kwamen vluchtte het beest weg. Geen bewijsmateriaal dus en ook geen gelegenheid om het nog eens na te kijken.
Na de moeraswandeling van vandaag kunnen we nog wat apensoorten aan ons lijstje toevoegen! Ook de red-tailed monkey, de grey-cheeked mangabee en de red colobus hebben zich laten zien. Ook waren er tal van mooie vogelsoorten waarvan ik de naam inmiddels al lang weer vergeten ben.

Inmiddels hebben we afscheid genomen van Adam en Barbara. Helemaal niet leuk! Alles bij elkaar hebben we 4 weken met elkaar opgetrokken en het was echt heel erg gezellig. Adam heeft enorm veel humor, en ook met Barbara lag ik behoorlijk op één lijn. Ik miste ze al toen ze een half uur weg waren :-(. Maar we gaan ze vast en zeker in Europa nog eens terugzien!

Morgen beginnen we aan onze ‘terugreis’; terug naar Kenia, voornamelijk langs punten waar we eerder al geweest zijn en die goed bevallen zijn. We willen toch nog wat meer van Jinja zien, gaan terug naar Mbale in de hoop dat ik op verloskundig vlak nog een kijkje in de keuken van de kliniek kan nemen, en daarna via Naivasha (waar we de auto bij de rozenkwekerij van Joost en Ingrid kunnen achterlaten) naar Nairobi. Waarschijnlijk zullen we ergens tussen 8 en 11 september terug naar huis vliegen. Het begint nu toch wel erg dichtbij te komen (hoewel we ook beseffen dat twee weken voor veel mensen een volledige vakantie is!) en we hebben erg veel zin om iedereen weer terug te zien!

*Rolex is de favoriete locale lunch: Een soort van wrap van chappati, omelet en tomaat (oftewel Roll Eggs :))